سلام
همه اين حرفا رو زدم كه بگم اگر دلتون رو كه اون طرفي هست بيشتر ببريد مناطق عملياتي و پيش شهدا ديگه انقدر بي تابي نميكنيد
من خودم اينطوريم كه يه مدت صدام در نمياد بعد يهويي احساس دلتنگي ميكنم يهو يادم ميفته يه جايي هم هست به اسم شلمچه يه طلائيه اي هم وجود داره اينا كساني هستند كه خيلي دلشون با خدا بود و خدا هم بواسطه دلهاشون اونا رو سر سفره امام حسين مهمون كرد حالا اگر ما هم واقعا دلتنگ شهداييم بايد همه چيزمون رو خدايي كنيم تا بتونيم به اونا نزديك بشيم تا بتون راهشون رو ادامه بديم
شهدا فقط يه اسم نيستند شهدا يه فرهنگ هستند يه راه طولاني هستند
من عاشق شلمچه و طلائيه و اروندم ولي كافي نيست
كسي كه عاشق ميشه سعي ميكنه مثل عشقش رفتار كنه كاري نكنه كه عملش اونو از عشقش جدا كنه
بازم بنويسيد دل ما رو هم برديد كربلا
يا زينب س