سلام بر رفقای مجازی عزیز دلم حسااابی براتون تنگ شده خوبین؟خوشین؟ سلامتین؟ای بابا ما یه مدت نیومدیم یه کامنت که میذاشتین  بپرسین زنده ایم زنده نیستیم ااااااااااای روزگار.عیب نداره خودم میدونم از بس نگران بودین دست و دلتون نمیرفت(شاید هم نمیومد!)کامنت بذارینبرای این که از نگرانی در بیارمتون باید بگم که من زنده ام خیالتون رااحت!!فقط تا به شرایط جدید و زندگی هیجان انگیز خوابگاهیبطور کامل عادت کنم کمی طول میکشد دیگر.راستی میخوام یه مجموعه ی دنباله دار بذارم که به دلایلی شاید رمز دار باشه.هر کی رمز خواست کامنت بذاره تا بهش بگم.دیگه همین دیگه ...زندگی جاریست.دلم برای این صفحه تنگ شده بوداین گل تقدیم به صفحه ی ارسال یادداشت که چند وقته زیارتش نکرده بودم!!!